ҚЫЗЫЛОРДАЛЫҚ АҒАШ ҰСТАСЫ ЕЛІМІЗДЕГІ ӨЗГЕ ҰЛТТАРДЫҢ ҚОЛӨНЕРІН МЕҢГЕРМЕКШІ
Қызылордалық ағаш ұстасы Леонид Юрковец еліміздегі өзге ұлттардың қолөнерін меңгеруді көздеп отыр. Ағаштан түйін түйген шебер BNews.kz тілшісімен өз ісінің қыр-сыры және алдағы жоспарымен бөлісті.
«Мен бала кезімде жақсы сурет салатынмын, менің өнерге жақын екенімді әкем байқап жүретін, - деп әңгімесін бастады жігіт. – Сурет салған дұрыс, әрине, сондай-ақ, ер азамат ағаш кесу, сүргілеу, жону өнерін де меңгеруі қажет. Әкем маған бар білетінін үйретті. Ал ол көптеген құралдар мен түрлі материалдармен жұмыс жасай алатын. Біртіндеп мен бұл пайдалы істі үлкен шеберлікпен жасауды меңгердім деп айта аламын».
Әуелі, шебер ағаш бұйымдарын анасы мен әйеліне жасаған. Бір жағынан, олар үй шаруасында пайдалануға ыңғайлы болса, екінші жағынан қолөнерші бұл туындыларға белгілі бір мағына беруге тырысады екен.
«Біздің үйде үнемі жонылған тақтай мен сырдың иісі шығып тұрады. Бүкіл жерде сызбалар, қарындаштар шашылып жатады. Бұл әдеттегі жағдайға айналды», - дейді Леонид.
Ағаш ұстасы енді елімізде тұрып жатқан өзге халықтардың қолөнерін меңгеріп алуды көздеп отыр.
«Қазақстанда қаншама этнос өмір сүреді. Әрбір ұлттың мәдениетінде қолөнер дәстүрі бар. Енді мен өзбек шеберлерінен құмыра құюды, оны шыны әшекеймен жалатуды, шешендерден нақыш салуды, қазақтардан ат әбзелдерін жасауды үйренгім келеді. Шебер үшін жаңа өнер меңгеру өте маңызды, ал қазақстандық интернационалды қоғамда көпті үйренер адамдар баршылық. Жүздеген отбасы көптеген жылдар бойы ата-бабаларының қолөнер шеберлігін сақтап келеді. Енді біз өз білген-түйгенімізді келешек ұрпаққа қалдыруымыз керек», - деген сенімін білдірді ағаш ұстасы.
«Мен бала кезімде жақсы сурет салатынмын, менің өнерге жақын екенімді әкем байқап жүретін, - деп әңгімесін бастады жігіт. – Сурет салған дұрыс, әрине, сондай-ақ, ер азамат ағаш кесу, сүргілеу, жону өнерін де меңгеруі қажет. Әкем маған бар білетінін үйретті. Ал ол көптеген құралдар мен түрлі материалдармен жұмыс жасай алатын. Біртіндеп мен бұл пайдалы істі үлкен шеберлікпен жасауды меңгердім деп айта аламын».
Әуелі, шебер ағаш бұйымдарын анасы мен әйеліне жасаған. Бір жағынан, олар үй шаруасында пайдалануға ыңғайлы болса, екінші жағынан қолөнерші бұл туындыларға белгілі бір мағына беруге тырысады екен.
«Біздің үйде үнемі жонылған тақтай мен сырдың иісі шығып тұрады. Бүкіл жерде сызбалар, қарындаштар шашылып жатады. Бұл әдеттегі жағдайға айналды», - дейді Леонид.
Ағаш ұстасы енді елімізде тұрып жатқан өзге халықтардың қолөнерін меңгеріп алуды көздеп отыр.
«Қазақстанда қаншама этнос өмір сүреді. Әрбір ұлттың мәдениетінде қолөнер дәстүрі бар. Енді мен өзбек шеберлерінен құмыра құюды, оны шыны әшекеймен жалатуды, шешендерден нақыш салуды, қазақтардан ат әбзелдерін жасауды үйренгім келеді. Шебер үшін жаңа өнер меңгеру өте маңызды, ал қазақстандық интернационалды қоғамда көпті үйренер адамдар баршылық. Жүздеген отбасы көптеген жылдар бойы ата-бабаларының қолөнер шеберлігін сақтап келеді. Енді біз өз білген-түйгенімізді келешек ұрпаққа қалдыруымыз керек», - деген сенімін білдірді ағаш ұстасы.
